Bioenergoterapia — umiejętność pomagania z wykorzystaniem energii

Bioenergoterapia jest sztuką znaną od niepamiętnych czasów. Człowiek zawsze korzystał z pomocy bioenergoterapii. Bioenergoterapia należy do metod medycyny niekonwencjonalnej. Medycyna akademicka w miarę kolejnych odkryć naukowych coraz bardziej dystansuje się od bioenergoterapii. Wręcz uważa tę metodę za szarlatanerię, szkodzącą pacjentom, bo zdaniem lekarzy bioenergoterapia odwodzi chorych od sprawdzonych naukowo metod leczenia, a tym samym naraża ich na pogorszenie stanu zdrowia lub śmierć.

W opisanym wyżej stanowisku lekarzy jest wiele racji. Zawód bioenergoterapeuty wymaga znacznie mniejszego przygotowania medycznego. Bioenergoterapia nie jest metodą naukowo rozpoznaną. Metod bioenergoterapeutycznych jest wiele, często znacznie różnią się między sobą. Wielu bioenergoterapeutów diagnozuje swoich klientów, co jest niezgodne z polskim prawem i ponadto zupełnie niepotrzebne dla wykonania prawidłowego i skutecznego zabiegu bioenergoterapeutycznego.

Bioenergoterapia, nazywana też bioterapią, jest metodą pomocy duchowej i w swej istocie nie ma nic wspólnego z leczeniem chorych, działaniem zastrzeżonym dla lekarzy. Jak można z tego wywnioskować, wielu bioenergoterapeutów, nie rozumiejąc istoty bioenergoterapii, wchodzi zupełnie niepotrzebnie w konflikt z prawem i medycyną konwencjonalną.

Bioenergoterapia może w określonych przypadkach poprawiać zdrowie fizyczne, ale jest to zawsze skutek uboczny realizacji podstawowego celu bioenergoterapii — pomocy duchowej.

Bioenergoterapia — bioterapia może być wykonywana wyłącznie przez odpowiednio duchowo przygotowane osoby. W ramach prowadzonych zajęć rozwoju duchowego istnieje program przygotowujący kursantów do odpowiedzialnego stosowania bioenergoterapii. Tego typu zajęcia u nas zaczynają się dopiero w 6. roku szkoleń. Rozwój duchowy na odpowiednim poziomie jest podstawową kwalifikacją bioenergoterapeuty.