Współautorem programu kursów Rozwoju Duchowego, a zarazem prowadzącym jest Benedykt Kornalewicz. Urodzony w 1943 roku. Ukończył studia na wydziale melioracji wodnych oraz na wydziale gospodarki narodowej, a następnie studia podyplomowe z filozofii i religioznawstwa.
Pracował w wykonawstwie, projektowaniu oraz prowadził prace badawcze w branżowym instytucie naukowym.
Na przełomie lat 70. i 80. wraz z żoną Marią Bożeną opracowuje program Rozwoju Duchowego. Podstawą jest własne poznanie prawdy, do której oboje doszli poprzez medytacje i kontemplacje. Zajęcia z Rozwoju Duchowego są przeznaczone dla współczesnego człowieka kultury zachodniej, bez względu na jego światopogląd, wyznanie, narodowość, zawód i wykształcenie. Wspólnie zaczynają realizację tego programu w 1981 roku, organizując w Opolu pierwszą grupę rozwoju duchowego. Prezentowany materiał nie jest kompilacją istniejących teorii, koncepcji czy ścieżek duchowych Wschodu i elementów duchowych religii Zachodu. Jest w całości, otrzymaną w toku samopoznania, prawdą przeznaczoną dla współczesnego człowieka kultury zachodniej.
W 1982 roku Benedykt Kornalewicz rezygnuje z pracy w dotychczas wykonywanym zawodzie i decyduje się zająć przede wszystkim prowadzeniem szkoleń z Rozwoju Duchowego.
Radiesteta. W 1983 roku otwiera, jako jeden z pierwszych w Polsce, Zakład Usług Radiestezyjnych. W tym samym roku zostaje powołany przez Centralny Związek Rzemiosła do opracowania podstaw zawodowej radiestezji w Polsce. W kilkuosobowej grupie zawodowych radiestetów przygotowuje m.in. definicję zawodu, program szkolenia, sposób egzaminowania na stopnie czeladnika i mistrza radiestezji. Od 1976 roku jest nieprzerwanie członkiem Zarządu Stowarzyszenia Radiestetów w Opolu, przez kilkanaście lat pełniąc funkcję jego prezesa (Stowarzyszenie Radiestetów w Opolu jest najdłużej działającą organizacją tego typu w Polsce).
Bioenergoterapeuta. Wraz z żoną opracował metodę bioenergoterapii, stosowaną obecnie w Polsce przez kilkudziesięciu bioterapeutów.
Maria Bożena i Benedykt Kornalewiczowie są autorami kilkunastu artykułów przedstawianych na zjazdach, sympozjach, seminariach i konferencjach dotyczących duchowości, bioenergoterapii, psychotroniki, radiestezji i prawidłowego odżywiania.
W 1990 roku absolwenci kursów Rozwoju Duchowego zakładają w Gdańsku Fundację Homo Homini Frater, której celem jest organizowanie szkoleń z Rozwoju Duchowego. Dotąd skorzystało z nich ponad 10 tysięcy osób z Polski i z zagranicy (Polonia). Fundacja wydała cztery książki Marii Bożeny i Benedykta Kornalewiczów o rozwoju duchowym człowieka, w których zawarte są podstawy proponowanej przez autorów ścieżki duchowej. Maria Bożena Kornalewicz zmarła w 2004 roku. Wiesław Kornalewicz nadal prowadzi kursy Rozwoju Duchowego, równocześnie rozszerzając prezentowany program.
O Fundacji
Fundacja Homo Homini Frater (Człowiek Człowiekowi Bratem) założona przez uczestników szkoleń Rozwoju Duchowego została zatwierdzona przez ministra edukacji narodowej w maju 1990 roku. Jest wpisana do rejestru w Sądzie Rejonowym w Gdańsku, w XII Wydziale Gospodarczym Krajowego Rejestru Sądowego, pod numerem KRS: 0000043517. Proponujemy zaznajomienie się z pełną treścią statutu Fundacji.
Fundacja nie jest związana z żadnym kościołem ani ruchem religijnym. Jej korzenie sięgają 1981 roku, kiedy to autorzy programu szkolenia duchowego — Maria Bożena i Benedykt Kornalewiczowie organizują w Opolu pierwszą grupę RD. Program jest przeznaczony dla każdego współczesnego człowieka kultury zachodniej, bez względu na jego światopogląd, wyznanie, narodowość, zawód czy wykształcenie.
Całe szkolenie obejmuje siedem stopni realizowanych przez 7 kolejnych lat. Każdy stopień, będąc zamkniętą całością, jest równocześnie wstępem do następnego. Można w każdej chwili zrezygnować, poprzestając na zaliczonym stopniu, zrobić dowolnie długą przerwę lub kontynuować szkolenie.
Cele Fundacji
Celem Fundacji są działania, poprzez różnorodne formy, na rzecz:
- rozwoju duchowego z poszanowaniem światopoglądu, wyznania, przekonań każdego człowieka, bez względu na narodowość czy status społeczny;
- coraz głębszego rozumienia sensu i treści życia;
- zintegrowania własnej osobowości — doskonalenia osobowości i samorealizacji.